AZİZ PADRE PİO
Pietrelcina’lı Peder Pio
Kısaca Hayatı
Çocukluk adı Francesco Forgione olan Peder Pio, 25 Mayıs 1887 yılında Giuseppa ve Grazio Forgione çiftinden "Pietrelcina" (Benevento) isimli çiftçilik yapan küçük bir köyde dünyaya geldi. Fakir ve dindar bir ailesi vardı.
10 Ağustos 1910 tarihinde rahip oldu ve 6 Ocak 1916 yılında Kapusen tarikatına girdi. 28 Temmuz 1916 tarihinde San Giovanni Rotondo Manastırı’na taşındı ve 23 Eylül 1968 tarihinde bedensel olarak aramızdan ayrıldı.
Mesih İsa’nın çarmıh izlerini vücudunda 50 yıl taşıdı. Vücudundaki yaralar her Cuma kanıyordu. Şeytanla fiziksel ve ruhsal olarak hep savaştı. Günah çıkarma yaparken insanların günahlarını uzun uzun dinlerdi. Herkes ona günah çıkarttırmak istiyordu. Ona o kadar çok bağış verilmişti ki bu bağışlarla hastane yaptırdı.
MERYEM ANA VE PEDER PİO
Peder Pio şöyle der:
"Bazı insanlar öyle akılsız ki, Meryem Ana’nın yardımı olmadan yaşama kavuşacaklarını sanıyorlar".
"Biri Kutsal Meryem’in lekesiz hamileliğinin önemini kabul ettiğinde, kurtuluş için ilk adımı atmış olur".
"Meryem Ana’yı sevin ve tesbih duası edin. Çünkü ona yapılan tesbih duası bu dünyanın kötülüklerine karşı bir silahtır".
"Lütuf Tanrı tarafından Meryem’in içinden verildi".
"Meryem Ana tüm Annelerin Annesidir".
O her zaman Meryem Ana’dan "Benim sevgili küçük Anneciğim" diye bahsederdi.
Manastırdan bir papaz Peder Pio’ya sordu: "Kutsal Meryem hiç sizin odanıza geliyor mu?" Peder Pio şöyle yanıtladı: "Kutsal Meryem odandan ayrılıyor mu? diye sormalıydın".
Peder Pio’nun sevgili arkadaşı Peder Eusebio ona sorar: "Kutsal Meryem hiç size görünüyor mu? Siz onu görüyor musunuz?" Peder Pio yanıtlar: "Ona ne zaman ihtiyacım olsa bana gelir".
PEDER PİO’DAN AKTARMALAR....
Bu bölüm Peder Pio’nun vaazlarında öğrencileri tarafından tutulmuş notlardan alınmıştır."İnsanların arasındaki adaletsizlik sizi üzmesin. Birgün Tanrı zaferiyle birlikte gerçek adaleti göreceksiniz".
"Her zaman hayırseverlikte ilerleyin ve yüreğinizi Tanrı’nın armağanları için olgunlaştırın. Öyle ki, Kutsal Ruh ona dökülmeyi arzu etsin".
"İnsanlık ve hayırseverlik eleledir. Biri yüceltir, diğeri ise kutsar".
"İtaat olmayan yerde erdem yoktur, erdem olmayan yerde iyilik yoktur. İyilik istenmeyen yerde sevgi yoktur, sevgi olmayan yerde Tanrı yoktur. Tanrı olmayan yerde cennet yoktur".
"Hemen itaat edin! Yaşınızı ya da kişiliğinizin faziletlerini hesaba katmadan itaat edin. Emirlerini yerine getirin ve Tanrı’ya itaat etmenin önemini anlamak için dua edin".
ŞEYTANIN PEDER PİO’YA SALDIRILARI
Peder Pio, bu mektubunda ruhsal öğretmeni Peder Agostino’ya şöyle yazıyor:
"Size iki gecedir bana olanları anlatmalıyım. Saat on sularında; yatağıma yeni yattığım sıralarda çok kötü zamanlar geçirdim. Alçak şeytan bana zarar vermek istedi. Aklıma ümitsizlik düşüncesi ve Tanrı’dan şüphe gibi şeytancıl imalar sokmaya çalıştı. Ama İsa’ya övgüler olsun, kendimi ona karşı şu şekilde korudum: AÇTIĞIN YARALAR BENİM DEĞERİMDİR".
Peder Pio ile birlikte yaşayan birçok rahip, Peder Pio’nun şeytanla karşılaşmasına alışkındı. Peder Pio’nun yüzündeki kanlı, çürük ve şişkin yaraları görüyor olsalar bile, şeytanın fiziksel saldırılarını tasavvur etmek diğer rahipler için güçtü.
Diğer rahiplerin gözleriyle göremedikleri ve daha harap edici olanı ise Peder Pio’nun ruhundaki savaştı. Bunu yukarıdaki "ümitsizlik düşüncesi ve Tanrı’dan şüphe" satırlarından anlıyoruz.
Peder Pio şeytanla olan savaşını kazanıyordu. Onun gibi GERÇEK BİR AZİZ’e bile saldıran şeytanın, bizim cemaatlerimizi de tuzağına düşürmek istemesi kaçınılmazdır. Biz de Peder Pio’yu örnek alarak savaşmalıyız.
Savaşlarında her zaman Meryem Ana’ya tesbih duası ederdi. Meryem Ana onun için dua etti. Peder Pio "tesbih benim silahım" derdi. Başmelek Mikail ve onun koruyucu Melekleri bizi kötülüklere karşı savunurlar. Göksel Orduların Kralı Mesih; Tanrı’nın kuvveti, bizim yanımızdadır ve yeryüzünde sinsince dolaşıp insanları kendi benlikleriyle ölüme sürükleyen şeytan ortadan kaldırılacaktır. Amin.
PEDER PİO’NUN ÖLÜMÜ
20 Ağustos 1918 Cuma günü Mesih’in çarmıh yaraları Peder Pio’nun vücudunda oluştu. Bu yaralar gerçekten birer Tanrı lütfu idi. Peder Pio bu yaraları 50 yıl taşıdı. Peder Pio, kilise tarihinde görülen normal bir papaz değildi, bu yaralar ile kutsanmış bir azizdir.
50 yıl sonra, 20 Eylül 1968 Cuma gününde, saat 05.00’te, Kutsal Ayin sırasında hastalığı başgösterdi ve bu tarihten sonra ruhsal evladı Papa VI Pavlus’un müsaadesiyle tekerlekli sandalyede Ayin yapmaya devam etti.
Bir Cuma günü çok hasta olmasına rağmen günah çıkarmak isteyenleri kabul etti ve Tanrı onu iyileştirdi. Ama Cumartesi günü o kadar hastaydı ki, tüm gününü yatağında geçirmesi gerekiyordu. Cemaati "Merhametin Annesi" isimli kilisede toplanarak Tanrı’nın Peder Pio’yu iyileştirmesi için dua etti.
Ertesi gün, Ayinini saat 05.00’te yaptı. Sesi zayıftı ama kendisi biraz daha iyi görünüyordu. Ama Ayin biter bitmez Peder Pio hemen yere yıkıldı. Papaz arkadaşları bu ayinin onun son ayini olduğunu anladılar.
Aynı gün, Episkopos kilisede bir mezar kutsadı. Peder Pio daha önce "Mezar kutsandığı zaman, Baba beni eve çağıracak" demişti. Hiçbiri onun daha önce bunları söylediğini hatırlamadı.
Peder Pio 23 Eylül 1968 tarihinde gerçek hayata girdi.
Peder Pio, vücudundaki çarmıh izleriyle günahı yendi, dünyada değil Mesih’te yaşadı.
